Arben Taravari

Diplomacia ky art në zhdukje dhe Konflikti i Tretë Botëror

Ngjarjet e fundit të ndodhura pas emërimit të z.Trump President, kanë tronditur botën në nivelin e një shock-u emocional. Kjo jo sepse domosdoshmërisht ka një palë të gabuar por sepse dinamika e raporteve është tejet e ndryshme nga që ishte më parë.
Duket se truri politik që udhëheq botën i përjeton gjërat shumë fort emocionalisht se sa objektivisht, ndaj dhe ky ndryshim qëndrimi nga SHBA-të drejt Evropës ka sjell kaos në zyrat më të larta të saj. Aq e lartë është rrëmuja sa të kujtohet gjeniu anglez i letrave William Shakespeare kur në monologun e tij më të famshëm se vet komedia “As you like it”, shkruan vargjet më mizore por edhe më të vërteta se
“E gjithë bota është një skenë
Dhe të gjithë burrat dhe gratë janë thjesht aktorë”…
Njësoj si në fundi i papritur i një martese ashtu po përjetohet krisja e raporteve amerikano-evropiane, sepse krisje ka dhe kjo është e padiskueshme!
Tashmë diplomacia në zhdukje mbetet një shpresë e zbehtë që kjo krisje mos të shëndrohet në thyerje.
Kanë dalë lloj-lloj teorish, spekulimesh e hamendësimesh, por pyetja esenciale mbetet:
Çfarë do të ndodh me botën?!
Presidenti Trump po ndryshon krejtësisht qëndrimet dhe veprimet e SHBA-ve. Këto ndryshime janë të barabarta me lëvizjen e pllakave tektonike e duke qenë se SHBA-të janë një pllakë e madhe, tërmeti ka përfshirë të gjithë dhe gjithçka.
Disa lider evropianë po i përjetojnë këto dinamika në atë mënyrë që i ngjan thirrjes për ndihmë tek psikologu.
Githsesi sadoqë politika e Presidentit Trump duket me më pak lustra e doreza kortezie, ai në thelb po tregon disa të vërteta të cilat Evropës mund dhe duhet t’i shërbejnë për të dalë nga Zona e Komfortit ose më qartë e Përtacisë.
Për irono të fatit ky mund të jetë një leksion i shkëlqyer për Evropën se gjërat duhet t’i përballoj vet. Është një kuriozotet interesant por ashtu si shumë evropianë e sidomos ballkanas, e kanë ëndërr të vizitojnë Amerikën, për thuajse çdo amerikan Evropa është kontinenti i ëndrrave, i stërgjyshërve të tyre, ndaj gjendja anksioze që ka kapluar dy Fuqitë Botërore aktualisht duhet të shikohet me sy më të qetë e më largpamës.
Populli amerikan dhe presidenti i tij z.Trump janë besnik të parimeve të miqësisë dhe zhvillimit dhe kjo është një gjë që nuk duhet ta harrojmë.
Sa më shpejt duhet parë me sy të rinj kjo marrëdhënie e cila ka rëndësinë e Olympit.
Përndryshe ky ankth që ka zënë shtete e pushtete, mbushur me batuta spektakolare, me tendencën e kritikës e kritizerit, veçse shton kaosin.
Kështu Çështja e Ukrainës, është një çështje që e bashkon Evropën dhe Amerikën, sepse të dyja palët dëshirojnë paqe. Mënyra si e dëshirojnë është e ndryshme, por kjo gjë mund të zgjidhet ndërmjet dialogut që ka qenë dhe është çelsi që hap edhe dyert më të vështira.
Duke mos zbehur rëndësinë e një bote në harmoni, në këto kushte secili e çon mendjen tek vetja e tij (shteti i tij) dhe sidomos në gadishullin ku bëjmë pjesë.
Maqedonia e Veriut ka fatin e tillë që të ndodhet në një gadishull me natyrë të rrallë për nga bukuria, aq sa me një politikë problematike, nivele të larta të varfërisë e sigurisht të të gjithë pasojave që sjell varfëria.
Ndërkohë nëse njërit prej shteteve këtu i rrezikohet integriteti, efekti domino është i pashmangshëm.
Ballkanet kanë gjithnjë një fuçi baruti e cila sado e paragjykuar ose e gjykuar nga Evropa Zyrtare, po të ndizet merr me vete jo vetëm këtë kontinent, por botën mbarë.
Këto mosmarrëveshje të reja që po prishin krejtësisht ekuilibrat e vjetër, deri ku do të shkojnë, e si do ndikojnë ato sidomos në Kosovë?!
Të gjithë aktorët që marrin pjesë në këtë ngjarje duhet ta dinë se:
Nëse ndodh që të merret një vendim i padrejtë qoftë edhe për një copë të saj, Kosova do të hyjë në histori si vendi i vogël që ndezi konfliktin e madh dhe ne të gjithë do të jemi pjesë e konfliktit i cili mund të quhet edhe si Konflikti i Tretë Botëror.